تکمیل آموزش رسالت فردی

دوست عزیزم سلام.همانطور که مطالعه کردید مقاله ی امروز در مورد تکمیل آموزش رسالت فردی

 می باشد.روش های اولیه آن در مقاله ی قبلی موجود است.از همراهی همیشگی شما سپاسگذاریم.

 تکمیل آموزش رسالت فردی

این روش ها عبارتند از :

1.در برابر سختی ها و رنج های دوره ی آموزش مقاومت کنید.

ما انسان ها به طور ذاتی از هر چیزی که بیش از اندازه دردناک و سخت باشد

پرهیز می کنیم.همه ی ما این گرایش ذاتی را در رابطه

با هر نوع مهارتی تجربه می کنیم.وقتی که ما در مهارتی خاص

حرفه ای می شویم به خصوص مهارتی که آسان به دست آورده ایم ترجیح

می دهیم که بر روی همان جنبه از مهارت تمرین و تمرکز داشته باشیم.

در این صورتاز نقاط ضعف خود شانه خالی می کنیم و همین کار باعث می شود

که مهارت ما هم نامتعادل شود.در صورتی که اگر ما روی این

نقاط ضعف تمرین داشته باشیم این حالت تدافعی که نسبت به کارهای

دشوار و سخت داریم از بین می رود.

از آن جایی که کسی ما را زیر نظر ندارد و تحت فشار نیستیم

افکار و تمرکز ما به صورت پراکنده می باشد.همچنین ما انسان ها تمایل داریم

که از روش های معمولی برای تمرین دوره ی کارآموزیاستفاده کنیم.

ما معمولا از رفتار دیگران پیروی می کنیم و تمریناتی را که

مورد قبول آن ها می باشد انجام می دهیم.

در صورتی که این روش مربوط به افراد تازه کار و مبتدی می باشد.

در مسیر کسب مهارت باید خودمان را تمرینی که اسم آن تمرین مقاومت می باشد

وفق دهیم.این تمرین بسیار ساده است.کافی است که بر خلاف نظر و

رفتار دیگران عمل کنیم.

در مرحله ی اول باید با حس سستی و استراحت مقاومت کنیم.

بایدخودمان به بدترین نحو از خود انتقاد کنیم.به کارها و رفتارمان از دید دیگران نگاه کنیم

و نقاط ضعف خودمان را شناسایی کنیم.بعد از آن با تحمل درد و رنج و

سختی کار به یک لذت دست پیدا می کنیم.

در مرحله ی دوم باید با حس سستی موقع تمرکز مقاومت کنیم و باید

خودمان را آموزش دهیم تا موقع تمرین دوبرابر تمرکز بیشتریداشته باشیم.

وقتی می خواهید روش های منحصر به فردی را برای

تمرینات خود به وجود آورید باید تا جایی که می توانیم خلاقیت به خرج دهیم

و تمرین هایی را ایجاد کنیم که نقاط ضعف ما را تا جایی که ممکن است از بین ببرند.

باید برای خودمان فرصت های سخت گیری را ایجاد کنیم و از محدودیت ها بالاتر برویم.

در نتیجه پنج ساعت کار ما با تمرکز و دقت بالا معادل ده ساعت کار

دیگران خواهد بود.و در آخر دیگران از اینکه ما به آسانی به اهدافمان دست پیدا

می کنیم شگفت زده می شوند.

2.از شکست هایی که در طول دوره ی کارآموزی ایجاد می شود درس بگیرید.

اشتباهات و شکست ها دقیقا ابزاری برای آموزش ما می باشند.

آن ها کمبود ها و عیب و نقص های ما را به ما نشان می دهند.فهمیدن این

عیب و نقص ها از زبان و رفتار دیگران کار سختی می باشد.زیرا انسان ها موقع

تعریف کردن و یا انتقاد کردن از کسی بسیار با سیاست عمل

می کنند.

شکست ها همچنین عیب و نقص های ایده های ما را نشان می دهند

عیب و نقص هایی که فقط با عملی کردن ان ایده ها مشخص می شوند.

در ادامه به چند مزیت دیگر شکست ها هم اشاره می کنیم:

• 1.با خواسته های واقعی دیگران آشنا می شویم.
• 2.تفاوت بین ایده هایمان را متوجه می شویم.
• 3.از چگونگی تاثیر ایده ها بر جامعه آگاه میشویم.

بهتر است به این صورت فکر کنیم که دو نوع شکست وجود دارد:

1.اولین شکست، زمانی اتفاق می افتد که به خاطر ترس یا انتظار برای زمان مناسب

هیچ وقت تلاش نکرده ایم.

این را به یاد داشته باشید که ما هیچ وقت از این نوع شکست ها هیچ درسی

نخواهیم گرفت و ترسی که از آن داریم ایده های ما را از بین

می برد.

2.دومین شکست به خاطر روحیه ی پرشور و شجاع اتفاق می افتد.

درس هایی که این نوع شکست ها به ما می دهند بسیار ارزشمندتر از

ضربه هایی است به اعتبار و شهرت ما وارد می شود.

شکست های پشت سر هم روحیه ی ما را قوی تر می کند و همچنین چگونگی

انجام کارها را به خوبی و واضح به ما نشان می دهد.

وقتی که علی رغم میل باطنی، شکست می خوریم احساس ناامیدی می کنیم و

روحیه ی خود را از دست می دهیم و نسبت به ادامه ی یادگیری دلسرد می شویم.

اما در هر شرایطی باید دوران آموزش خود را ادامه دهیم و به محض اینکه

ایده های خود را به مرحله ی اجرا برسانیم و به دیگران نشان دهیم

روحیه ی ما قوی می شود و دیگر آن احساس ناامیدی را نخواهیم داشت.

3.به وسیله ی آزمون و خطا پیشرفت کنید.

ما در حال حاضر در عصر تکنولوژی و رایانه ها زندگی می کنیم.

به طوری که رایانه ها تقریبا بر تمام جنبه های زندگی ما دخالت دارند.

درست است که راه های دیگری هم برای تاثیربیشتر دوره ی

آموزش وجود دارد اما روش آزمون و خطا بهترین و تاثیرگذارترین روش

در عصر جدید می باشد.

این روش را می توان این گونه توضیح داد:

ما می خواهیم تا جایی که ممکن است مهارت های زیادی را

یادبگیریم.بنابراین از مسیرهایی استفاده می کنیم که شرایط برای ما

به وجود آورده اند.اما بایدد این را در نظر داشت که زمانی قدم در این مسیر ها

بگذاریم که با علاقه های عمیق ما در ارتباط باشند.

ما باید به روش آزمون و خطا اعتماد کنیم و کارهایمان را با بیشترین

کیفیت ممکن انجام دهیم.مطمئن نیستیم که همه ی این آزمون و خطاها

نتیجه دارند یا نه اما از اطلاعاتی که در اختیار داریم

استفاده می کنیم.بعد از این مرحله ما در مهارت های مختلف دانش و

اطلاعات به دست آورده ایم که به ما نشان می دهند

چه کاری برای ما مناسب است و از چه کاری باید دوری کنیم.

به این ترتیب ما به وسیله ی روش آزمون و خطا پیشرفت می کنیم.

این را در نظر داشته باشید که نباید به خاطر تعهد

دست به انجام تجربه های گوناگون بزنیم بلکه باید به خاطر

گسترش مهارت هایمان این کار را انجام دهیم.وقتی ما به طور قاطعانه

حرفه ی مورد نظرمان را انتخاب کنیم ایده ها و فرصت ها

خودشان را به ما نشان می دهند.وقتی چنین اتفاقی بیفتد

ما تازه به ارزشمند بودن مهارت های دیگری که قبلا به دست آورده ایم پی می بریم.

شاید در مکانی ثابت باشیم و بر روی یک ایده کار کنیم و و تا جایی

که می توانیم مهارت های مربوط به ان را یادبگیریم و در زمان مناسب راه متفاوتی را

انتخاب کنیم.در این زمان و عصر جدید افرادی که در دوران جواانی خود

تنها یک مسیر را برای کارآموزی انتخاب کرده اند در دهه ی چهارم زندگی خود در

زندگی کاری به بن بست می رسند و یا به خاطر سرزنش و خستگی

روحی و جسمی ناشی از کار خود شکست می خورند.اما اگر در

دهه ی دوم زندگی خود به کارآموزی در مهارت های مختلف دست بزنند

نتیجه ای متفاوت خواهند گرفت و با افزایش سن به امکانات جدید دست پیدا می کنند.

استثناء

بعضی از افراد تصور می کنند که افراد خاصی با نبوغ طبیعی دوره ی آموزش را

انجام نداده اند یا به خاطر استعداد ذاتی که برخوردار بوده اند طول دوره

برای آن ها بسیار کوتاه تر بوده است.

تفاوت این افراد با دیگران در این است که آن ها دوره ی آموزش خود را از زمان

جوانی و با تمرین و تمرکز بسیار بالا آغاز کرده اند و به طور کامل غرق در موضوعی که

مطالعه می کردند، شده اند.اغلب انسان ها در دوران جوانی

از سرعت بالاتری برای یادگیری برخوردارند و عمیق تر جذب موضوع می شوند.

اما این شور و اشتیاقی که در سال های جوانی در ما وجود دارد با بالا رفتن سن کاهش

پیدا می کند.

نکته ی آخر اینکه :

هیچ راهی برای دور زدن دوره ی آموزش وجود ندارد.ذهن انسان به طور طبیعی

نیاز دارد که مدتی طولانی را در یک حوزه ی خاص فعالیت داشته باشد تا مهارت های

پیچیده را یادبگیرد و برای فعالیت های خلاقانه ی واقعی آماده شود.

اگر ما به دنبال راه میانبر باشیم، دیگر علاقه ای نسبت به یادگیری هر نوع مهارتی

نخواهیم داشت.