چگونه انتقاد کنیم؟

چگونه انتقاد کنیم؟

درست انتقاد کردن مهارتی است که همه باید یاد بگیرند

و برای شما به‌عنوان یک سخنران این‌یک امر ضروری‌تری است که در سخنرانی‌های خودتان و یا در روابط مؤثر باشید.

چگونه انتقاد کنیم؟

انتقاد این‌قدر باید نرم بیان شود و در ملایمت گفته شود که

بار سنگین لغات محو شود.

در ابتدا لازم است در انتقاد کردن از دیگران صریح باشیم و با توجه به این‌که ما نمی‌توانیم دیگران را تغییر دهیم و فقط می‌توانیم خودمان را تغییر دهیم.

بااین‌وجود جنبه‌ای از رفتار دیگران ما را عصبانی و ناراحت می‌کند

پس حق‌داریم به روشی سازنده و مؤثر از آن‌ها بخواهیم رفتار موردنظر را تغییر دهند؛

که البته باعث پیشرفت خودشان هم می‌شود.

هفت مرحله برای اینکه چگونه انتقاد کنیم؟

مراحل انتقاد به شرح زیر است:

مرحله اول: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

بازبینی آن چیزی که به خودمان میگوییم.

تحریک خود باخشم حق‌به‌جانب کار راحتی است ولی این کار موجب عصبانی بودن شما می‌شود

و جذابیت شمارا کاهش می‌دهد، به‌جای آن باید در مورد حق خودمان فکر کنیم و بپذیرید که دیگران هم از همان حق‌وحقوق بهره می‌برند؛

و حتی اگر به‌خوبی به این دیدگاه دیده شود باعث نزدیک شدن و ایجاد صمیمیت بین شما و فرد می‌شود

البته وقتی‌که خشم خود را کنترل کرده و با ملایمت و به نفع فرد گفته شود که

صدالبته تأثیر فوق‌العاده‌ای هم خواهید داشت.

مرحله دوم: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

انتخاب زمان و مکان مناسب را برای گفتن مطلب خود به‌درستی انتخاب کنید.

دیگران حق‌دارند که انتقاد را به‌صورت خصوصی بشنوند،

نه اینکه در جلوی جمع و یا در یک‌راه روی شلوغ و یا درصحنه مطرح شود.

در چنین وضعیتی اگر در مواجه با انتقاد هم شما عصبی می‌شوید،

کنترل خشم بهترین گزینه است و آرزو می‌کنم در چنین شرایطی قرار نگیرید.

مرحله سوم: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

انتقاد را مشخص کنید و از شخصی کردن آن در مورد خودتان بپرهیزید.

نسبت به ابهام گویی و سربسته گفتن جملات که منظور شمارا واضح نمی‌کند آگاه باشید.

این روش‌های این‌چنینی و جملات مبهم را بیان نکنید و منظور خودتان را به‌اشتباه بیان نکنید

و در عوض جملات روشن و به‌دوراز قضاوت را در نظر بگیرید و بیان خود را مؤثر و گویا بگویید.

مرحله چهارم: (چگونه انتقاد کنیم؟ )

احساس خود را در مورد رفتاری که باعث ناراحتی شما شده است را بیان کنید.

از کلمات مناسبی برای وصف احساس خود استفاده کنید.

این خود افشایی را می‌توان قبل یا بعد از توضیح گفت.

مهم نیست چه زمانی گفته شود و این کار باعث آزادسازی اضطراب و نگرانی می‌شود

و دیگران را از این احساس مطلع می‌سازید.

مرحله پنجم: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

ما سخنرانان مدیریت امور کارهایمان را به‌خوبی باید انجام دهیم

و در کارهایمان قاطعیت داشته باشیم و لازم است که بدانید تمام ارتباطات قاطعانه دومرحله‌ای است.

بنابراین در مرحله اول:

برای اطلاع از راه‌حل طرف مقابل برای بهتر شدن وضعیت لازم است دیدگاه او را بشنویم

و نظرش را بدانیم. به‌جای اینکه قصد کنیم عقاید و ایده‌های خودتان را به دیگری تحمیل کنید.

در مرحله دوم:

باید با دیدگاه مناسب برای راه‌حلی که به نفع هر دو طرف است ارزش قائل شویم و راه‌حل مناسب را عملی کنیم.

در دفتر کارم یکی از کارمندانم را که آدم منظمی بود متوجه شدم که چند روزی است که یک ساعت دیرتر در محل کار حاضر می‌شود و عذر او را خواستم

و ایشان توضیح داد که پدرش به مأموریتی رفته است و او باید یکسری از کارهایی را که پدرش به او سپرده بود را در اول صبح انجام می‌داد

و بعدازآن به سرکارش حاضر می‌شد و هرروز قبل از آمدن باید آن کارها را انجام می‌داد.

بعد خودش پیشنهاد کرد که یک ساعت اضافه می‌ایستد و کارهایش را تمام می‌کند

و بعد می‌رود و تغییر ساعتش را جبران کند و من هم قبول کردم و این راه‌حل باب میل هردوی ما بود.

مرحله ششم: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

اگر به توافق نرسیدید، پیامد رفتار را می‌توانید بیان کنید.

با اطمینان از عقلانی بودن و منطقی بودن طرف مقابل و آمادگی خود را از انجام کارش،

عواقب کار او را برایش توضیح می‌دهید.

اگر من و کارمندم به راه‌حلی نمی‌رسیدیم من باید نتیجه‌ی کار او را به خودش گوش زد می‌کردم

و شفاف و بدون حاشیه خواسته‌ی خودم را بیان کنم.

اگر در ساعت کاریت تغییری ایجاد نکنی من مجبورم در حقوقت تأثیری ایجاد کنم.

البته با توجه به این مسائل همیشه توافق به وجود نمی‌آید،

ولی اگر موضوع یک‌بار مطرح شود با بدتر شدن موقعیت و اوضاع طرح دوباره آن بهتر و آسان‌تر می‌شود.

به این مقاله در همین مورد نگاه کنید – انتقاد و انتقاد پذیری چیست؟

مرحله هفتم: ( چگونه انتقاد کنیم؟ )

گفت‌وگوهای ایجادشده را در پایان به‌صورت مثبت خلاصه می‌کنیم

و در مورد مسائلی که در مورد آن‌ها به توافق رسیده‌ایم می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود.

من به کارمندم می‌توانم بگویم امین عزیز با حل شدن این مشکل ما در آینده بهتر می‌توانیم کارکنیم

و حرف همدیگر را بهتر متوجه می‌شویم. من از اینکه با شما بیشتر صحبت کردم

بسیار خوشحال شدم؛ و از این‌که به کار خودت اهمیت می‌دهی

و در گفتگوهایی که باهم داشتیم صداقت داری از تو سپاسگزارم.

با به تعویق انداختن انتقاد و تحمل کردن آن فقط خودمان را اذیت می‌کنیم

و ازلحاظ ذهنی درگیر می‌شویم و بیشتر ناراحتی به وجود می‌آید.

اگر به‌محض دیدن مشکل و روبه‌رو شدن با آن وضعیت را کنترل کرده

و با قاطعیت مورد را بررسی می‌کنیم، احتمال اینکه به‌گونه‌ای بهتر آن را مطرح کنیم خیلی بیشتر است.

و حالا شما باید برای خود همیشه این تمرین را داشته باشید که این مراحل را ذهن تکرار کنید و انجام دهید.

به این مقاله در همین مورد نگاه کنید – انتقاد و انتقاد پذیری چیست؟