روش های تکیمل آموزش رسالت فردی

دوستان و همراهان عزیز سلام. مقاله ای که امروز براتون تهیه کردم در مورد روش های تکیمل آموزش رسالت فردی

می باشد.با توجه به مقاله های قبلی که در مورد رسالت فردی و

دوره ی کار آموزی براتون صحبت کردم این مقاله رو تهیه کردم.امیدوارم این مقاله هم

برای شما کاربردی باشد.

هشت روش برای تکیمل آموزش رسالت فردی وجود دارد که در این مقاله به توضیح ۴ مورد از آن می پردازیم:

۱.ارزش یادگیری بسیار بیشتر از ارزش پول و مادیات می باشد.

یک قانون ساده در روانشناسی وجود دارد که بر اساس آن تفکرات ما انسان ها تمایل دارد روی مسائلی که

بیشترین ارزش را برای آن ها قائل هستیم تمرکز کند.

اگر پول ارزش واقعی ما باشد مکانی را برای آموزش انتخاب می کنیم که بیشترین سود را برای ما

داشته باشد. به همین ترتیب ما به صورت ناچار در چنین مکانی قرار می گیریم و فشار و سختی های بیشتری را تحمل می کنیم

تا ثابت کنیم که لایق چنین درآمدی می باشیم.

به همین ترتیب ما نه بر روی کسب مهارت و آموزش،

روی ضعف هایمان و خودمان و تاثیرگذاری بر روی افراد خاص تمرکز می کنیم.

در این صورت چون انجام یک اشتباه و تجربه آموزی از آن برایمان گران تمام می شود

کمی محتاطانه تر پیش می رویم و به دست مزد های زیاد و آنچنانی عادت می کنیم و در نتیجه این

پول است که اهداف و طرز فکر ما را تعیین می کند و به همین ترتیب

وقتی را که باید صرف یادگیری مهارت می کردیم از دست می دهیم و سقوط دردناکی را

تجربه خواهیم کرد.در اصل باید یادگیری را مقدم بر هر کاری بدانیم.اگر این کار را انجام دهیم به سوی راه های

صحیح راهنمایی می شویم و موقعیت هایی را انتخاب می کنیم که فرصت های یادگیری

بیشتری را به خصوص در آموزش عملی در اختیارمان می گذارند.مکان هایی را

انتخاب می کنیم که دارای افراد و متخصصان در رابطه با مهارت مورد نظر ما باشد.به تناسب شرایطی

که داریم باید مکان هایی را برای آموزش انتخاب کنیم هزینه های زندگی مان را هم تامین

کند.اما باید به این نکته توجه داشته باشیم اگر شغلی را انتخاب می کنیم

که نیازمند تفکر و تمرکز بالا می باشد باید زمان و آمادگی فکری لازم برای انجام کارهای با ارزش را در اختیار داشته باشیم.

این را هم در نظر داشته باشید که هیچ وقت نباید آموزش بدون دستمزد را کاری بی فایده بدانیم.

در واقع یافتن یک مربی مربوط به مهارت و یادگیری آموزش و تجربه به صورت یک دستیار و به صورت رایگان

نشانه ی دانایی ما می باشد.زیرا در چنین مواقعی مربی ها همه ی اسرار و فنون حرفه ی مورد نظر را برای ما بازگو می کنند.

اگر یادگیری را در اولویت همه ی کارهایتان قرار دهیم می توانیم خلاقیت خود را پرورش دهیم

و این مرحله را به خوبی پشت سر بگذاریم وه به همین ترتیب پول هم به زودی در زندگی ما سرایز می شود.

۲.باید افکار خودمان را گسترش دهیم.

حقیقت تکیمل آموزش رسالت فردی این است که کسی نه به ما کمک می کند و نه ما را هدایت خواهد کرد.

اگر می خواهیم مرحله ی اموزش را بگذرانیم و یادگیری و آمادگی برای کسب مهارت جز هدف های ما می باشد باید

این کار را با تمام انرژی انجام دهیم در مرحله ی آموزش اغلب در یک موقعیت پایین قرار می گیریم و دسترسی ما

به دانش و افراد به خاطر وضعیت اجتماعی با محدودیت روبرو می شود.

بادی خیلی مراقب چنین لحظه هایی باشیم زیرا اگر مراقب نباشیم این وضعیت اجتماعی را قبول خواهیم کرد و همیش در همین

وضعیت خواهیم ماند.در چنین مواردی به جای پذیرفتن این موقعیت ها باید با محدودیت ها مبارزه کنیم

و تفکرات خودمان را گسترش دهیم.این را به خاطر داشته باشید که

در هر موقعیت آموزشی باید حقیقت را قبول کنیم ولی قبول حقیت به معنای توقف نمی باشد.

مطالعه ی کتاب یا مطالب اموزشی همیشه می تواند شروع خوبی را برای ما

رقم بزند.این را به یاد داشته باشید که احساس رضایت بدون انجام کارهای مفید غیر ممکن می باشد.

افراد مختلف مرتبط با حوزه ی مورد نظر ما به افکار و دنیای درونی مان بسیار شبیه می باشند.

داستان ها و دیدگاه هایی که برای ما تعریف می کنند تفکرات ما را گسترش می دهد و در نتیجه مهارت های ما را

افزایش می دهد.باید تا جایی که می توانیم با افراد زیادی ارتباط برقرار کنیم در این صورت

روابط ما بسیار گسترده تر می شود و به نوعی دانش ارتباطی دست پیدا می کنیم.باید نسبت به پیشرفت طمعکار باشیم

هر موقع که در موقعیتی گیر کردیم باید چالش های جدیدی را برای خودمان

ایجاد کنیم.وقتی تفکرات خودمان را گسترش بدهیم محدودیت های ظاهری که در دنیای اطراف ما وجود دارد

از بین می روند و ایده ها و فرصت های جدیدی به ذهن ما می رسند

و در نتیجه آموزش ما به پایان می رسد.

۳. داشتن احساس کمبود و وابستگی

دلیل اینکه افراد از یادگیری کارهای سخت منصرف می شوند سختی خود آن کار یا موضوع نمی باشد.

ذهن انسان از توانایی های نامحدود بسیاری برخوردار می باشد و دلیل اصلی

انصراف انسان ها از یادگیری کارهای سخت و جدید مشکلات یادگیری با افزایش سن می باشد.

این مشکلات شامل هر گونه غفلت نسبت به عواقب کارها و یا برتر دانستن خودمان نسبت به مسائلی که در

مسیر آموزش با آن ها آشنا می شویم می باشد.همچنین

ایده ها و تفکرات خشک که از طرف والدین و مربی های مدرسه که در مورد درست و غلط یا حقیقت و دروغ

به ما تلقین می شوند می تواند در ایجاد این مشکلات نقش داشته باشد.

اگر ما کامل گرایی کنیم به این معنا که فکر کنیم درباره ی هر موضوعی دانش کامل را داریم ذهن ما

به روی مسائل و حدس و گمان های دیگر بسته می شود.در واقع ما حقیقت را به صورتی که خودمان فکر می کرده ایم

می بینیم.این نوع احساس کامل بودن و برتری اغلب ناخودآگاه می باشد و به خاطر ترس از

چیزهای متفاوت و ناآشنا پیش می آید.

کودکان از این مسائل در امان هستند.وابستگی آن ها به بزرگترها باعث می شود که احساس ضعف داشته باشند

و برای اینکه این احساس ضعف و کمبود را از بین ببرند بسیار به یادگیری علاقه دارند.

آن ها از راه یادگیری این ضعف را از بین می برند و دیگر هیچ احساس کمبود و ضعفی را نخواهند داشت.

ذهن و فکر آن ها کاملا آزاد می باشد و توجه و تمرکز بیشتری را به خرج می دهند.به همین دلیل است که آن ها

بهتر و راحت تر یادمی گیرند.

برعکس حیوانات ما انسان ها می توانیم ویژگی ها و رفتارهای قبل از دوران بلوغ را در

بزرگسالی هم حفظ کنیم.ما از توانایی زیادی برای بازگشت به روحیات دوران کودکی برخوردار هستیم به خصوص اگر

قصد یادگیری چیزی را داشته باشیم.

وقتی ما وارد محیط و حرفه ای جدید می شویم وظیفه ی ما آموختن و غرق شدن بیشتر در

موضوع مورد نظر می باشد.برای اینکه به این هدف برسیم باید

سعی کنیم به احساس ضعف و کمبود دوران کودکی برگردیم.این احساس که دانش دیگران بیشتر از

ما می باشد و ما برای گذراندن دوره ی آموزش به آن ها نیاز داریم.

ما باید تمام تفکرات خودمان درباره ی موضوع یا محیط مورد نظر و هر نوع خودبزرگ بینی را دور بیندازیم.

در این حالت دیگه هیچ ترسی نخواهیم داشت و می توانیم با افراد مختلفی ارتباط برقرار کنیم.

ذهن ما به خاطر این احساس ضعف تشنه ی یادگیری می باشد.

با برگشت به این احساس ضعف و کمبود می توانیم زودتر و سریع آموزش را پشت سر بگذاریم و به استقلال

در مهارت انتخابی مان برسیم.

۴.به فرآیند رسیدن به هدف اعتماد داشته باشید.

تفاوت افراد ماهر در یک کاری نسبت به دیگران ساده می باشد.هر موقع که مهارتی جدید را یاد می گیریم

به یک نا امیدی دست پیدا می کنیم که احساس می کنیم ما قدرت یادگیری این مهارت

را نداریم و این آموزش ها بیشتر از سطح یادگیری ما می باشند.تجربه ی چنین احساسی باعث می شود که قبل از به پایان

رساندن یادگیری مهارت جدید از آن دست بکشیم.بسیاری از افرا د موفق در دوران جوانی خود

در بعضی از مهارت ها تخصص پیدا کرده اند.آن ها در ذهن خود نتوانستند براین احساس ناامیدی غلبه کنند و

باز به موقعیتی که در گذشته داشتند بر می گشتند.به همین خاطر در سال های بعد وقتی مهارتی را انتخاب می کردند و

دچار تردید می شدند از تجربه های گذشته ی خود استفاده می کردند و با اعتماد به نفس

کامل این مرحله را پشت سر می گذاشتند در صورتی که دیگران از ادامه ی این راه منصرف می شدند.

بدون در نظر گرفتن اینکه با چه سطحی از استعداد متولد شده ایم

می توانیم با تمرین و پشتکار به آن نقطه ی معینی که می خواهیم دست پیدا کنیم.تنها مانع واقعی بر سر راه ما

احساساتی مانند ترس ، نگرانی، ناامیدی و احساس ناامنی می باشد.ما نمی توانیم

این احساسات را سرکوب کنیم.این احساسات حتی توسط افراد متخصص هم تجربه می شوند.

تنها کاری که باید انجام دهیم این است که به این مراحل رسیدن به هدف مورد نظر اعتماد داشته باشیم

به همین ترتیب احساس ناامیدی به وسیله ای برای پیشرفت تبدیل می شود

و احساس ناامنی هم تبدیل به حس امنیت می شود.

شما با تلاش وکوشش و یادگیری اینکه چگونه به هدف خود دستیابی پیدا کنید حتما میتوانید به اهداف خود برسید.

ودر این زمینه کسی جز خودتان نمی تواند کمکتان کند . اگر شما به رشد و یادگیری خود اهمیت می دهید بهتر است مقدمه خود شناسی و هدف گزاری را از طریق دوره ی شخصیت ضد گلوله آموزش ببینید تا سریع تر به اهداف خود برسید.